چرا دِراپ‌شاتینگ؟ اگر قبلا از این روش استفاده نکرده‌اید، احتمالا کسی را در اطراف خود می‌شناسید که با این روش ماهیگیری می‌کند. این سبک از ماهیگیری با ماهی‌نما (لور)، روشی مؤثر برای صیدِ سوف حاج طرخان می‌باشد. (البته از این روش برای صیدِ اردکماهی و انواع سوف‌‌ماهیان نیز استفاده میشود.)
دراپ‌شاتینگ (Drop Shot) با استفاده از یک ماهی‌نمای سَبُک، روشی پرجنب و جوش، پویا و بسیار آسان و سرگرم‌کننده است و از همه مهم‌تر شما با تجهیزات حداقلی می‌توانید از آن لذت ببرید. برای مثال اگر در زمستان فقط چند ساعت فرصت ماهیگیری دارید و بدون برنامه قبلی این کار را انجام می‌دهید، دراپ شات انتخاب خوبی می‌تواند باشد. مکان‌هایی مانند کانال‌ها برای آزمایشِ این تاکتیک بسیار ایده‌آل هستند، اما شما می‌توانید این شیوه را در آب‌های راکد و رودخانه‌ها هم به‌‌کار ببرید.
بر خلافِ سایر روش‌های ماهیگیری، در دراپ شاتینگ احتیاج به تجهیزاتِ زیادی نیست، شما با یک چوب و چرخِ سبک و مقداری لوازم و چند ماهی‌نمای کوچک می‌توانید این روش را به کار بگیرید. البته این وسایل به راحتی در صندوق خودروی شما جا می‌گیرند.
-
دراپ‌شاتینگ چیست؟
دراپ‌شاتینگ روشی مؤثر و کاربردی است که برای هدف قرار دادن ماهیانِ شکارچی و درنده کوچک مانند سوف حاج طرخان، سوف معمولی و حتی اردکماهی پیشنهاد میشود. برخلافِ روشِ مرسوم ماهیگیری با طعمه مصنوعی که طعمه را در انتهای نخ به سیم بکسلی متصل می‌کنند و سپس پرتاب و کشش طعمه را انجام می‌دهند، در دراپ‌شاتینگ نوع ارائه و نمایش طعمه بسیار متفاوت است. چون این روش در درجه اول برای صید سوف حاج طرخان است از پیش‌نخ فلوروکربن استفاده میشود و قلاب ۳۰ الی ۵۰ سانتی‌متر بالاتر از انتهای نخ بسته خواهد شد.
از وزنه‌های مخصوصی در این روش با نام وزنه های دراپ شات استفاده میشود که آن‌‌را به انتهای پیش‌نخ فلوروکربنی وصل می‌کنند و از قلاب با یک طعمه ژله‌ای ۱ الی ۳ اینچی (حدود ۲/۵ تا ۷ سانتی‌متر) استفاده میشود.
-
لوازم مورد نیاز
چوب: چوب‌های مخصوص این روش در فروشگاه‌ها وجود دارد. آنها دارای یک بخش سفت (به سختی خم میشود) از ناحیه دسته تا میانه هستند، که به‌خاطر نشستن قلاب در دهانِ استخوانی ماهیانِ شکارچی به این شکل در نظر گرفته شده است در حالی‌که بخش بالایی چوب بسیار منعطف است. این حالت به شما اجازه می‌دهد تا حرکات جذابی بر روی طعمه اعمال کنید. برای این روش، وزن پرتابِ چوب ۱۵-۰ گرم مناسب است.
چرخ: باتوجه به این موضوع که قرار است مدت زمانِ زیادی چوب را در دست داشته باشید، انتخاب یک چرخ سبک و کم وزن ضروری است. یک چرخ در اندازه ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ برای این روش مناسب است.
نخ: یک نخ نازک بافته (برِید) در اندازه ۰/۱۰ – ۰/۰۶ میلی‌متری برای دراپ‌شاتینگ پیشنهاد میشود. عدم کشش این نوع نخ باعث میشود تا بازی طعمه بهتر باشد و به‌صورت دقیق‌تری از حمله ماهی مطلع شوید و ضربه را جهت نشستن قلاب به دهان ماهی وارد کنید.
پیش‌نخ: همانطور که قبلا هم توضیح داده شد می‌توانید از پیش‌نخ فلوروکربنی استفاده کنید که طول آن حدود ۶۰ سانتی‌متر باشد. اتصال آن به نخِ بافته می‌تواند به وسیله گره یا دوراهی انجام شود. قدرت نخ باید با توجه به شرایطِ مکانِ ماهیگیری انتخاب شود ولی برای شروع می‌توانید از پیش‌نخ با توانِ ۶lb (حدود ۲/۷ کیلوگرم) استفاده کنید.
قلاب: قلاب‌های دراپ‌شاتینگ دارای شکلِ مخصوصی هستند تا بتوانند طعمه را به صورت افقی در آب و عمود بر پیش‌نخ قرار دهند. مفتول این قلاب‌ها نسبتا نازک است ولی کمی بزرگ‌تر از قلاب‌های رایج هستند اگرچه برخی ماهیگیران علاقه‌‌مند به استفاده از قلاب‌های معمولی کوچک شماره ۱۴ هستند.
وزنه: وزنه‌های مخصوصِ این روش معمولا مدادی‌‌شکل یا توپی‌‌شکل هستند. وزنه‌های توپی (که چگالی بیشتری دارند) شما را قادر می‌سازند که حرکاتِ طعمه را آسان‌تر حس کنید. وزنه‌های مدادی بیشتر در بسترهای خزه‌ای، سنگی و ناهموار استفاده می‌شوند. هر چقدر از وزنه‌های سبک‌تری استفاده کنید نوک‌زدن‌‌های ماهی به طعمه را بهتر احساس خواهید کرد. به صورت کلی، ۱ گرم به ازای هر فوت (۳۰ سانتی‌متر) عمقِ آب برای آب‌های راکد و کانال‌ها و ۲ تا ۳ گرم به ازای هر فوت عمقِ آب برای رودخانه‌ها پیشنهاد میشود که این مورد بسته به شدتِ جریان رودخانه قابل تغییر می‌باشد. تمامی وزنه‌های مخصوصِ دراپ شاتینگ دارای دوراهی نیشگونی (pinched) هستند که باعث میشود بتوانیم پیش‌نخ را به‌آسانی و به‌سرعت در فواصل مورد نظر به بالا و پایین حرکت دهیم و در عمق مناسب ماهی تنظیم کنیم.
ماهی‌نما: ماهی‌نما طعمه‌ای است که باعثِ حمله ماهی شکارچی میشود و این طعمه‌های مصنوعی در بازار در انواع و رنگ‌های مختلفی وجود دارد. اما چیزی که برای استفاده در این روش به صورت رایج استفاده میشود این است که باید ماهی‌نما کوچک و حداکثر ۳ اینچ (حدود ۷ سانتی‌متر) طول داشته باشد اما اغلب از طعمه‌های ژله‌ای ۲-۱ اینچی (حدود ۲/۵ تا ۵ سانتی‌متری) استفاده میشود.
شکلِ دُم (سوزنی، پارویی یا هلالی) و رنگ آن می‌تواند تاثیرگذار باشد. انواع مختلف دم، قدرت و موج ارتعاشی متفاوتی در آب ایجاد می‌کند. از نظر رنگ نیز در آب‌های کِدر از طعمه‌های براق و روشن و در آب‌های زلال از طعمه‌های تیره و کم‌‌رنگ استفاده کنید. همیشه انواع متنوعی ماهی‌نما به همراه خود داشته باشید و مرتبا آنها را تغییر دهید تا به طعمه مناسبِ آن روز دست پیدا کنید.
لوازم دیگر: چون اغلب در کانال‌های بتنی و شهری ماهیگیری می‌کنید، یک توری دستی کوچک (چاک) به همراه یک تشک برای جداسازی قلاب از دهان ماهی ضروری است. ابزارهایی مثل انبُرک (پَنس) در صورت صید اردکماهی و قیچی نیز کارامد هستند. حواستان به داشتن ترازو باشد اگر سراغ ماهیانِ بزرگ می‌روید!
-
نحوه بستن ریسه دراپ شات
بهترین روش اتصال قلاب استفاده از گره پالومار است، این گره باعث میشود که قلاب در زاویه ۹۰ درجه نسبت به پیش‌نخ قرار بگیرید. اغلب برای اطمینان از این موضوع، از یک قلاب با چشمِ خمیده به بیرون یا چشمِ صاف استفاده میشود.
-
نحوه انجام دراپ‌شاتینگ
پس از پرتاب و زمانی که وزنه در بسترِ آب قرار گرفت، قادریم با تکان‌های ظریفی بر روی نوکِ چوب ماهیگیری، طعمه را در هر منطقه و برای هر مدتی که در نظر دارید بازی دهیم.
نکته اینجاست که نیاز نیست طعمه را پس از پرتاب مانند پرک‌کشی (اسپینینگ) به سمت خود جمع کنید بلکه وزنه را در کف آب مستقر کرده و با تکان‌های آرام، ماهی را تحریک به حمله خواهید کرد. مزیت این روش این است که شما قادرید طعمه ژله‌ای خود را در نقاط کوچک و تنگ در میان خزه‌ها و یا مکان‌هایی که ماهیانِ شکارچی علاقه به پنهان شدن در آنها دارند قرار دهید. عمقِ مناسب برای نمایش طعمه به اندازه ۸ الی ۶ اینچ ( ۱۵ الی ۲۰ سانتی‌متر) از کف پیشنهاد میشود.
-
کجا ماهی بگیریم؟
کانال‌ها: این آب‌‌راه‌‌های ساختگی جهت استفاده از روش دراپ شات عالی هستند. آنها دارای نقاط فراوانی مانند دریچه‌‌ها و اسکله‌‌ها هستند که باید دنبال آنها بگردید. بیشتر ماهیان شکارچی علاقه دارند که در نزدیکی قایق‌ها و کناره‌‌ها مستقر شوند، پس هنگام ماهیگیری این نقاط را هدف قرار دهید.
رودخانه‌ها: رودخانه‌هایی با شدت جریان کُند، مکان‌‌های مناسبی برای ماهیگیری به این سبک می‌باشند. ممکن است باتوجه به شدت جریان آب، از وزنه‌های سنگین‌‌تری استفاده کنید. مناطقی با جریان خیلی کُند، ورودی دریچه‌‌ها و جزیره‌‌ها، همگی نقاط برتر هستند.
آب‌های راکد: برای این کار نیاز به بررسی مکان‌هایی دارید که اجازه این استفاده از این روش را می‌دهند. آب‌های ساکن مثل دریاچه‌های مصنوعی برای امتحان کردنِ این روش خوب هستند چون شما نمی‌‌دانید غیر از کپور چه نوع ماهی شکارچی در آنجا پرسه می‌‌زند. دنبال نقاط خاصی مثل پله‌‌های زیرآبی و زیر سایه درختان باشید.
منبع: www.anglingtimes.co.uk
ترجمه: پیمان میر
ویرایش فنی – نگارشی: نوید عباسی کهن
