ریسه چود (Chod)

ریسه کپوری چود اصولا زمانی استفاده می‌‌شود که با بستری پوشیده از لجن یا خزه برای ماهیگیری روبرو باشیم. ریسه چود اجازه می‌‌دهد تا طعمه شما بالای لجن و خزه‌‌ها قرار گرفته و در دسترس ماهی کپور باشد. به بیان دیگر در چنین بسترهایی پس از پرتاب و نشست کامل سرب، طعمه شما همراه قلاب به سطح بالای لجن یا خزه حرکت کرده و در دیدرس کپور واقع می‌‌شود. اگر بهترین طعمه را داشته باشید ولی در میان لجن و خزه پنهان باشد، بدون شک موفقیتی به دست نخواهید آورد.

 تجهیزات مورد نیاز

۱- قلاب مخصوص ریسه چود

قلاب چود دارای چشمی اندکی خمیده به سمت بیرون است. شما می‌‌توانید با توجه به اندازه طعمه شناور (Pop up) خود از قلاب سایز ۴ تا ۸ استفاده کنید. همیشه پیش از پرتاب ریسه، طعمه و قلاب خود را از لحاظ میزان شناوری در قسمت‌‌های کم‌‌عمق آب آزمایش کنید.

۲- نخ مونوفیلامنت خشک یا مخصوص انشعاب (A stiff link Mono / Bristle Filament)

نخ با حداکثر تحمل وزن ۱۵ تا ۲۰ پوند (۷ تا ۹ کیلوگرم).

۳- مهره‌‌های استاپر (Stop bead)

این مهره‌‌ها باید توانایی حرکت روی نخ هسته سربی (Leadcore) را دارا باشند البته نه به شکل آزادانه و راحت. این مهره‌‌ها برای جلوگیری از حرکت بیش از حد ریسه چود طراحی شده‌‌اند.

۴- نخ هسته سربی (Leadcore)

حدود یک متر از نخ هسته سربی با حداکثر تحمل وزن ۴۵ پوند استفاده کنید (حدود ۲۰ کیلوگرم).

۵- وزنه  (Lead)

بسته به این که فاصله پرتاب شما چقدر است باید وزنه‌‌ای بین ۳۰ تا ۱۰۰ گرم انتخاب کنید، هرچه وزنه سنگین‌‌تر باشد پرتاب نیز بلندتر می‌‌شود ولی در این مورد زیاده‌‌روی نکنید. سرب‌‌های کشیده برای پرتاب‌‌های بلند عالی هستند.

۶- مهره ضربه‌‌گیر (Buffer bead)

۷- حلقه ریسه (Rig Ring)

سایز ۳ یا کوچک‌‌تر، بسته به سازنده متفاوت هستند.

۸- هرزگردهای حلقه‌‌دار (Flexi Ring Swivel)

اندازه ۱۱ یا ۱۲؛ این هرزگردهای حلقه‌‌دار باعث می‌‌شوند تا ریسه چود شما به راحتی بر روی نخ هسته سربی حرکت کند.

۹- گیره اتصال سریع (Speed link, Q-ring or Easy clips)

برای اتصال وزنه به پیش‌‌نخ هسته سربی به کار می‌‌رود.

۱۰- فندک

۱۱- سوزن بویله

۱۲- کش مخصوص بویله

۱۳- لوله سیلیکونی

به قطر ۰٫۷۵ میلی‌‌متر و طول ۵ میلی‌‌متر.

در این فیلم، آموزش گام به گام ساخت ریسه چود ارائه شده است.

طول ریسه چود معمولا بین ۳ تا ۶٫۵ سانتی‌‌متر است.

مرحله اول – ساخت انشعاب ریسه چود

۱- یک قلاب مخصوص ریسه چود و نخ مونوفلامنت خشک بردارید.

۲- شروع به زدن گره بدون گره (Knotless knot) روی پایه قلاب کنید (از سمت چشم قلاب).

۳- گره را با ۵-۶ حلقه دور پایه قلاب به پایان برسانید (شما می‌‌توانید از گره‌‌های مشابه دیگر نیز استفاده کنید).

۴- یک حلقه ریسه را از سرِ نخ وارد کرده و تا نزدیکی گره بیاورید.

۵- سر نخ را از پشت چشم قلاب عبور دهید و نخ اضافی را ببُرید.

۶- سر نخ را با حرارت فندک آب کرده تا حالت حرف D حفظ شود. با انگشتان خود قلاب، نخ و گره را به شکلی بگیرید که هنگام به کارگیری فندک، آسیبی به گره و نخ ریسه وارد نشود (می‌‌توانید از ناخن‌‌های خود برای نرسیدن حرارت به قسمت پایین استفاده کنید). پیش از سرد شدن سر نخِ آب شده، آن را با انگشتان مرطوب خود اندکی پهن کنید، به شکلی که از چشم قلاب عبور نکند.

۷- با استفاده از وسیله‌‌ای نسبتا نوک تیز مانند خودکار، قسمت D شکل ایجاد شده را بکشید تا حالتی اشک مانند به خود بگیرد و از بیرون نیامدن سر نخ از چشم قلاب اطمینان حاصل کنید.

۸- ریسه چود شما اکنون به این شکل باید باشد.

۹- حالا نوبت آن سوی نخ است. به طرف دیگر نخ یک هرزگرد حلقه‌‌دار شماره ۱۱ وصل می‌‌کنیم و این کار را با یک گره خونی (Blood knot) دو پیچه انجام می‌‌دهیم. یک قطره چسب ریسه (بی بو) نیز برای باز نشدن این گره استفاده می‌‌کنیم.

۱۰- اتصالات بین قلاب و هرزگرد را توسط یک وسیله مناسب کشیده تا محکم شوند.

۱۱- سر نخ اضافی از گره خونی را بریده و آن را با فندک بسوزانید.

۱۲- با کمی خمیر تنگستن (Tungsten Putty) قسمت چشم بالایی هرزگرد و گره آن را بپوشانید. این کار کمک می‌‌کند تا کمی وزن انشعاب ریسه افزایش یافته و طعمه شناور به سمت زمین کشیده شود.

۱۳-  طعمه شناور مورد نظر خود را توسط کِش مخصوص طعمه (Bait band) به حلقه ریسه وصل کرده و انتهای آن را بسوزانید (از انواع دیگر بستِ طعمه نیز می‌‌توانید استفاده کنید). در این مرحله از محکم بودن بست مطمئن شوید تا هنگام پرتاب، طعمه شما از دست نرود.

۱۴- کار ساخت انشعاب ریسه چود به پایان رسید.

مرحله دوم – اتصال انشعاب چود به ریسه هلیکوپتری

گام بعدی اتصال انشعاب ریسه چود که ساخته‌‌ایم به ریسه هلیکوپتری است. می‌‌توانید از ریسه و پیش‌‌نخ هسته سربی آماده استفاده کنید و یا خودتان آن را بسازید. برای یادگیری ساخت ریسه هلیکوپتری از این صفحه بازدید فرمایید.

آموزش حلقه کردن پیش‌‌نخ هسته سربی را نیز در این صفحه ببینید.

مجموعه ریسه چود تکمیل شده است.

نکات پایانی در باره ریسه چود

• با ایجاد حالت منحنی کم در انشعاب ریسه نسبت به حالتی که خمِ آن شدید (Aggressive) است، حتی اگر ماهی کپور از موقعیت نسبتا بالایی به ریسه نزدیک شود، قلاب شما به راحتی وارد دهان ماهی شده و به خوبی گیر خواهد کرد.

• طول حرکت انشعاب ریسه شما، با توجه به موقعیت دو مهره ریسه بر روی نخ هسته سربی تعیین می‌‌شود؛ یعنی ریسه چود شما به راحتی بین دو مهره استاپر حرکت می‌‌کند. پس از پرتاب شما و هنگامی که وزنه در بستر آب ته نشین می‌‌شود، با بیشتر کردن فاصله حرکتی انشعاب نسبت به ارتفاع خزه‌‌ها و لجن، قلاب در بالا و در دسترس کپور قرار می‌‌گیرد. این موضوع در تئوری ساده است ولی در عمل موقعیت دقیق قرارگیری مهره بالایی فقط بر اساس این موضوع تعیین نمی‌‌شود.

• حتی در صورتی که پرتاب شما در نقطه‌‌ای باشد که بستر آن بدون خزه و لجن است، شما ممکن است همچنان مهره بالایی را در فاصله دوری از سرب قرار دهید. چرا؟ چون با این کار شما اثر سرب را از معادلات خارج می‌‌کنید. با دور کردن سرب احتمال این که ماهی از وزن سرب برای خارج کردن قلاب از دهان خود کمک بگیرد بسیار کم می‌‌شود.

• هر کسی که شاهد ماهیگیری با سرب‌‌های بسیار سبک بوده (در حالی که وزن معمول یک سرب حدود ۸۵ گرم است) می‌‌داند که با این کار چقدر احتمال موفقیت افزایش می‌‌یابد. هنگام مبارزه با ماهی، انشعاب چود به سمت سرب می‌‌لغزد و سرب سنگین احتمال فرار ماهی را بیشتر می‌‌کند. ولی از طرفی دیگر با سبک کردن سرب، بدون شک احتمال نفوذ قلاب کاهش می‌‌یابد است، پس انتخاب وزنه‌‌ای سبک تصمیمی آسان نخواهد بود مگر این که شرایط بستر آب ما را مجبور به این کار نماید. مانند موارد بسیار دیگر در رشته ماهیگیری کپور، باید توازن در ریسه شما رعایت شود.

• با قراردادن مهره بالایی خیلی نزدیک‌‌تر به وزنه (مانند ریسه چود سنتی)، شما وزن سرب را تقریبا به سرعت وارد معادلات می‌‌کنید. در این حالت باید وزن سرب را با احتیاط بیشتری انتخاب نمایید.
  

•  ثابت شده که ریسه چود برای بسترهای تمیزتر نیز بسیار موثر است و عملکرد مکانیکی آن بسیار شبیه ریسه سنتی دیگری به نام ریسه سفت لولایی (Hinged stiff rig) خواهد بود. با این حال بر خلاف ریسه سفت لولایی که از یک بازوی خشک متحرک تشکیل شده، با به کارگیری ریسه چود در این حالت مطمئن هستیم که طعمه شناور بدون نگرانی از قرارگیری نامطلوب بخش بازویی، به شکلی عالی خواهد ایستاد. هنگام استفاده از ریسه چود در این شرایط، معمولا باید بخش انشعاب کوتاه‌‌تری را ترجیح بدهید چون تمایل دارید تا در نقطه‌‌ای مشخص و با نمایش دقیق طعمه ماهیگیری کنید. این همچنین بدین معنی خواهد بود که ماهی کپور در اطراف و نزدیک‌‌تر به بستر در حال گشت‌‌زنی است و می‌‌تواند نمایش طعمه را به خوبی ببینید. یک طعمه شناور بلند در این شرایط می‌‌تواند بیش از اندازه مشکوک به نظر برسد.

ترجمه: جلال صالحی – نوید عباسی کهن
منبع: www.carpfishingrigs.co.za